Και ενώ στην προηγούμενη ανάρτηση έγραφα κάτι περί κεφαλιού ψηλά κλπ κλπ, σήμερα γύρισα για τρίτη συνεχόμενη μέρα με το κεφάλι σκημένο. Το να κλείνω 13 ώρες στο πόδι και να γυρίζω σπίτι στις 8 δεν ήταν ακριβώς αυτό που περίμενα. Τουλάχιστον ως δικηγόρος έριχνα και κανα ύπνο στο γραφείο πάνω στα χαρτιά και το πληκτρολόγιο. Τώρα δεν μπορώ ούτε να μισοκλέισω τα βλεφαρά μου. Πάει και η βραδυνή έξοδος μεσοβδόμαδα, πάει και το γυμναστήριο, πάει και η προοπτική των καλοκαιρινών διακοπών. Πλέον δεν έχω κουράγιο ούτε να κοιτάω τα ωραία παιδιά στο μετρό. Άσε που όταν γυρίζω είμαι μες στο μάυρο χάλι και ντρέπομαι ακόμα και παιχνίδι με τα μάτια να κάνω. Χαλαρωμένη γραβάτα, τσαλακωμένο κουστούμι, ξεχτένιστα μαλλιά, σιχαίνομαι τον ευατό μου. Και σήμερα με κοίταζε όπως κατηφόριζα στο μετρό ένας κούκλος και εγώ να αναρωτιέμαι αν είναι γιατί μοιάζω με τον Αλ Μπάντυ μετά από χοντρή πελάτισσα ή επειδή με κουτσούλησε κανένα περιστέρι. Καμία πιθανότητα να του άρεσα (αν ήταν γκέι, λέμε τώρα...).
Πάντως δύο καλά....Το πρώτο τα λεφτά. Επιτέλους αξιοπρεπής μισθός.
Το δεύτερο και σπουδαιότερο, ο κούκλος συνάδελφος. Για ακόμα μία φορά είμαι ερωτευμένος. Και βέβαια για ακόμα μία φορά δεν πρόκειται να τολμήσω να κάνω τίποτα. Γιατί είναι ξεκάθαρα στρέητ (αν και πολύ στημένος για στρέητ) και γιατί αν τολμήσω το παραμικρό με βλέπω στην ανεργία ή ακόμα χειρότερα πίσω στη δικηγορία. Οπότε αρκούμαι να τον κοιτάω όλη μέρα και να φαντάζομαι διάφορα. Να δούμε πότε θα μου περάσει και αυτό.
Άλλο. Σήμερα με βλέπω στο κρεβάτι με τις κότες. Δεν πάει άλλο.΄
2 σχόλια:
έλα, έλα μην απαγοητεύεσαι.
δεν είναι κριτήριο της ευτυχίας το να μπορείς να βγαίνεις τις Τετάρτες, ούτε το γυμναστήριο. είναι ΚΑΙ αυτά αλλά όχι μόνο.
συνέχισε αυτό που κάνεις και όλα υα πάνε καλά. τέλεια, υπέροχα. είμαι σίγουρος.
Ευχαριστώ πρόβατο για την ενθάρρυνση. Και εγώ ελπίζω ότι όλα θα βολευτούν σιγά σιγά. Αισιοδοξώ πλέον. Είμαι και λίγο γκρινιάρης δεν λέω.
Δημοσίευση σχολίου